Online consultatiebureau voor miskraammoeders
Door: Riet van Rooij
Ook op spiritueel niveau zijn er mogelijke verklaringen te geven voor het voortijdige vertrek van je ongeboren kindje. Misschien was een van jullie beiden toch nog niet klaar voor een kind en liep het daarom uit op een miskraam? Misschien kwam je kindje je door middel van deze ‘kleine geboorte’ helpen bij wat je nog te leren hebt…? “Spiritueel aspect van een miskraam” verder lezen
Door: Ingrid Jetten
Een zacht lief stemmetje in mij laat zich horen: “Mama?….
Door: Ingrid Jetten
Veel moeders vragen zich af na de miskraam: ‘Wat als…’, ‘Had ik maar…’ of ‘Waarom is mijn kindje niet gebleven…?’
Afscheid nemen van je kindje is heel verdrietig. Veel moeders ervaren deze periode vaak als één van de zwaarste periode in hun leven. Het praten over of met het kindje kan troost bieden en/of helpen bij de verwerking van het verlies. “Verwerk je verdriet door te praten” verder lezen
We naderen de poort naar 2019. Jij en ik worden uitgenodigd even stil te staan bij belangrijke gebeurtenissen van het afgelopen jaar. Wat waren je hoogte- en dieptepunten? Wat heb je je eigen gemaakt en wat ben je verloren? Het is nu tijd om bewust te kiezen wat je meeneemt door deze poort en wat je achterlaat. Aquamarijn helpt je daarbij, zeker als je een kinderwens hebt.
Aquamarijn helpt je om in de flow te komen en in het moment te leven. Door zijn kalmerende werking ondersteunt de kaart je in het rustig en authentiek verwoorden van je ideeën over je moederschap. Welke zaken in je leven mogen nu uitgesproken worden?
Door: Riet van Rooij
Op lichamelijk niveau vindt heling van een misgelopen zwangerschap plaats door liefdevol contact te maken met je buik. Je buik lijkt misschien een tijdlang leeg en koud, of juist gevuld met een donkere zwaarte. Door je buik te (laten) wiegen, te (laten) koesteren, zacht te (laten) masseren en door te dansen met je buik kun je de daar ontstane pijn ingaan; daar doorheen kun je na verloop van tijd weer voeling krijgen met de oerkracht die huist in je buik: je eigen, scheppende levenskracht. “Heling door liefdevol contact met je buik” verder lezen
Door: Edith Hagenaar
Ikzelf heb nooit een miskraam gehad, maar enkele van mijn vriendinnen wel. De emotie die gepaard gaat met een miskraam van vooral een prille zwangerschap wordt vaak door de (medische) omgeving niet erkend, en je kunt het gevoel hebben dat de gevoelens die je hebt maar onzin zijn en misplaatst zijn. “Ritueelmeditatie, bewust rouwen om je miskraam” verder lezen
Voel jij ook dat we in een bijzondere tijd leven? Je merkt het misschien wel aan je lichaam dat anders reageert dan voorheen. Zelf heb ik nog steeds lichte naweeën van een griep die ik maanden geleden al had. Herken jij dat ook? Volgens mij verandert de wereld van energie waarbij de frequenties verhogen. En daaraan mag ons lijf zich aanpassen. Dat geldt ook bij een kinderwens. “Waar komt je kinderwens nou echt vandaan?” verder lezen
Door: Ingrid Jetten
‘Zielskinderen’ is een uniek boek dat je op een bijzondere manier kennis laat maken met de verbondenheid en het contact met je ongeboren kindje (ook na een miskraam of abortus). “Ontmoet jouw zielskind, (ook) na een miskraam of abortus” verder lezen
Lieve Joshue, waarom ging jij ook net als Joshua eerder weg? Waarom heb jij mij ook alleen gelaten? Ik had zo’n drang om te leven dat ik met mijn aangezicht naar voren geboren ben, in plaats van met mijn schedel. Zodat ik direct kon ervaren hoe het hier is.
Heel lang heb ik mij eenzaam gevoeld. Ik kon mij eenzaam voelen tussen groepen mensen die ik heel goed kende en mij een warm hart toe droegen. Ik kon mij eenzaam voelen op een drukke verjaardag. Ik ben boos op je dat je besloten hebt om niet mee te komen. “Ik mis je Joshue” verder lezen
Door Ingrid Klooster
Mei 1995. Mijn schoot is leeg. Ik zit stil en kijk naar buiten, zonder gedachten, mijn wereld is tot stilstand gekomen. Al mijn verwachtingen, mijn ongeremde vreugde, het oergevoel van moeder zijn. Het is weg. Buiten bloeit een Japanse kers. Een nieuw begin, nieuw leven. Ik zie het niet. Ik zit stil. Het is leeg in mijn buik en in mijn hoofd.
En dan opeens een wonder. Buiten achter het raam zie ik in een flits mijn gestorven opa weglopen met een klein blond jongetje aan de hand. Heel duidelijk, heel even en dan zijn ze weg. ““Zij gaven mij het bewijs van het leven na de dood”” verder lezen