In mijn vorige blog heb ik het gehad over de 3 ‘ikken’ in relatie tot een miskraam. Het is niet voldoende om te zeggen dat alles een reden heeft; het is de bedoeling om te ontdekken wát de reden is. Pas als dat duidelijk is, valt alles op zijn plek.
Helaas is het zo dat het soms jaren kan duren om die reden in te zien. Vaak wanneer we veel later terugkijken, kunnen we verbanden leggen die niet mogelijk zijn in het moment zelf. Het enige dat we hebben in het nu is het ‘weten’, dat een miskraam bedoeld is om te gebeuren. “Miskraam spiritueel gezien – Roy Martina deel 2” verder lezen
Als je een miskraam hebt gehad krijg je vaak de vraag hoe ver je was. Alsof het erger is naarmate je langer zwanger was. Hoe intens je je verdriet beleeft kun je echter niet afmeten aan de lengte van de zwangerschap. Het heeft meer te maken met de verwachtingen, de hoop en/of de plannen die je al had voor het kindje dat in je groeide. Het heet niet voor niets ‘In verwachting zijn’… 
De geestelijke vader van Facebook, Mark Zuckerberg, liet medio 2015 tot zijn grote vreugde weten vader te worden. In een post liet hij weten dat zijn vrouw eerder drie miskramen had gehad en dat dit een eenzame ervaring voor het stel was. Hij riep dan ook op tot openheid rond het thema miskraam. Leuk detail: enkele dagen hiervoor ging het platform MiskraamVerwerken.nl online.
Ikzelf heb nooit een miskraam gehad, maar enkele van mijn vriendinnen wel. De emotie die gepaard gaat met een miskraam van vooral een prille zwangerschap wordt vaak door de (medische) omgeving niet erkend, en je kunt het gevoel hebben dat de gevoelens die je hebt maar onzin zijn en misplaatst zijn. 
Soms heb je behoefte om over je miskraam te praten als jouw omgeving er niet (meer) echt open voor staat. Je kunt je dan aanmelden bij een praatgroep. Maar hoe vind je zo’n praatgroep? En als er geen praatgroep is, kan je er dan zelf eentje starten? Hoe hoe je dat dan? 
Ook op spiritueel niveau zijn er mogelijke verklaringen te geven voor het voortijdige vertrek van je ongeboren kindje. Misschien was een van jullie beiden toch nog niet klaar voor een kind en liep het daarom uit op een miskraam? Misschien kwam je kindje je door middel van deze ‘kleine geboorte’ helpen bij wat je nog te leren hebt…?