Online consultatiebureau voor miskraammoeders
Als een peuter zich bezeert en op een zachte schoot wordt getroost totdat de pijn over is, schuift zij of hij vanzelf weer weg en speelt verder. Als volwassene bestaat deze behoefte aan troost bij kwetsuren eveneens. Mogen uithuilen bij een omarmende ander totdat het klaar is. Zoals bij een miskraam.
“Troost” verder lezen
Colette zei: ‘Een op de tien zwangerschappen eindigt vroegtijdig. Als dit blijkbaar zo vaak gebeurd, dan hoef ik toch niet verdrietig te zijn? Waarom mijn verdriet verwerken?’ Wat ze eigenlijk zei, is dat rouw niet gepast leek. Dat het toch veel erger is om je kindje te verliezen of je baby te verliezen bij de geboorte?
“Rouwen, verdriet verwerken na een miskraam” verder lezen
Ik wist dat jij daar met mij was
Ons afscheid is het waar ik nooit van genas
Samen hier komen en blijven
Heeft niet mogen beklijven
Haar hele leven wist Carla Beukers één ding zeker: ze wilde moeder worden. Ze deed er achttien jaar over om deze oerwens uit te laten komen. Na twee zeer pijnlijke miskramen weet ze nu dat ze ongewenst kinderloos zal blijven. Daarom is haar boek verschenen ‘De hoop voorbij’.
Het boek bevat 27 ervaringsverhalen van mensen die ongewenst kinderloos zijn, waarvan negen verhalen gaan over miskraam. Ik vroeg Carla naar haar eigen ervaringen en missie met het boek
“Auteur Carla Beukers: “Ik hoop dat mensen gaan begrijpen hoe het nou écht is om ongewenst kinderloos te zijn”” verder lezen
Hoe verwerk jij je verdriet bij een miskraam, vooral als de miskraam al een aantal jaren geleden heeft plaatsgevonden? Misschien zijn de Vrijheidskaarten wel iets voor jou. Dit zijn mijn eigen ervaringen met de set.
“Kaartleggen bij verdriet om missed abortion” verder lezenDoor: Wendie Hoenders
Ik vier vandaag het leven dat ik in mij droeg
Ook al vertrok jij al weer zo vroeg
Dank je wel dat je mij als mama koos
Ook al voelde ik me na je vertrek eerst zo machteloos
Jij en ik we spreken dezelfde taal
Verbonden werden wij in dit bijzondere verhaal
Ik ben zo dankbaar voor jouw leven!
Ook al was je hier op aarde bij mij maar even “Gedicht: Ik vier het leven dat ik in mij droeg” verder lezen
Door: Ingrid Vlemmings
Geef aandacht aan het onzichtbare verdriet, van een leven zonder kinderen. Dit verdriet treft vele, zowel vrouwen als mannen, in de kern van hun bestaan en raakt diepliggende kwetsbare emoties aan. Het onderstaande gedicht gaat hierover en wil ik met u delen.
“Een leven zonder kinderen” verder lezen
Laatst zag ik een artikel in metronieuws met de titel “Moeder verzorgt baby na miskraam nog 15 dagen lang”. En dat irriteert me.
Niet omdat de moeder haar baby heeft verzorgd, want als het je overkomt dat je kindje dood wordt geboren heb je maar zó kort de tijd om herinneringen te verzamelen. Iedere kans om samen te zijn met je kindje grijp je aan. ““Een doodgeboren kindje een miskraam noemen is kwetsend”” verder lezen
Heb je na één miskraam al vragen waarom het is misgegaan, bij herhaalde miskramen ga je je dit helemaal afvragen. Nu is het in Nederland gebruikelijk dat je na 3 miskramen wordt onderzocht, maar vaak komt daar niets uit en wordt het aan pech toegeschreven. In mijn ogen is er een reden dat het misgaat, maar is de medische wetenschap nog niet zover dat die reden gevonden kan worden. “Herhaalde miskramen? Aan deze oorzaken wordt lang niet altijd gedacht” verder lezen
Laten we er geen doekjes om winden: een miskraam krijgen is zwaar klote. Dit zijn de woorden van Marion, een bekende van ons die het overigens oké vindt dat we haar voornaam noemen. Marion houdt ervan de dingen onverbloemd te benoemen. ““Een miskraam krijgen is zwaar k**”” verder lezen