Online consultatiebureau voor miskraammoeders
Heb je na je miskraam nog een kinderwens? Sta je er open voor je al af te stemmen op je toekomstige kind zodat je weet wat je eventueel nog mag veranderen in je leven voordat je kind zich bij je meldt? In de septembereditie van Paravisie Magazine staat een artikel van Joyce Beckker dat hier dieper op in gaat. Je kan het artikel hier lezen.
Door: Christel Goulancourt
Elk mens heeft zijn of haar eigen manier van omgaan met rouw. Het verliezen van een kindje betekent altijd het verliezen van een stukje van je toekomst. Ineens is alles anders, alles waar je naar uitkeek is weggerukt.
Hoe lang de zwangerschap heeft geduurd, maakt voor het gevoel van verlies vaak niets uit. Vanaf het moment dat je zwanger bent, begin je met het opbouwen van een band met je ongeboren kindje. Wanneer blijkt dat het kindje niet levensvatbaar is, worden dromen en toekomstplannen ruw verstoord. “Man en vrouw in rouw” verder lezen
Helaas hebben we onlangs een miskraam gehad, op de echo was geen kloppend hartje meer te zien. Dit was de derde miskraam in ongeveer een jaar tijd: de eerste keer bij 6 weken, de tweede bij 15 weken en nu bij 9 weken zwangerschap. ““Dankbaar dat ik een tijdelijk nestje mocht zijn”” verder lezen
Door: Freya van der Made – Berveling
Tijdens mijn vierde en tevens laatste miskraam was ik zoveel bewuster aanwezig, dat ik toen een heel andere ervaring had. Ik liet het verdriet door me heen tekeer gaan, werd er niet door overgenomen. Ik kon bij het verdriet aanwezig zijn. Het toelaten, erkennen, uiten en weer loslaten. “De miskramen van Freya (deel 2)” verder lezen
Wat kunnen je naasten en collega’s zeggen? Eigenlijk niet veel. Ze hoeven er alleen maar te zijn. Samen een bakkie troost drinken. Ruimte geven om je verhaal te vertellen. Het niet erger maken met hun woorden en het niet afdoen met hun woorden. Niet telkens vragen hoe het met je is, het antwoord is voorlopig nog hetzelfde. “Bakkie troost na je miskraam” verder lezen
Door: Claudia Koole
Iemand die bevestigd krijgt dat er nieuw leven groeit in de buik, weet dat er méér aan is gekoppeld dan louter een x-aantal cellen tellend vruchtje dat steeds groter wordt. Elk wezentje, of het nu dierlijk of menselijk is, is verbonden aan een groter geheel. Dat groter geheel wordt uit liefde gevormd, hoe moeilijk dat ook voor te stellen is. En dat groter geheel correspondeert voortdurend met de natuur op onze planeet aarde, waarop wij mensen bestaan. “Elk wezentje, geboren of ongeboren, is een ster” verder lezen
Zodra je weet dat je zwanger bent verandert je leven
Of eigenlijk al daarvoor, wanneer je samen beslist dat je zwanger wilt worden. Je maakt je voorstellingen van je leven met een kind. Vanaf het moment dat je zwangerschapstest positief is komen daar ideeën over het komende kindje bij. Is het een jongen of een meisje, hoe zal het er uitzien, op wie lijkt het enzovoorts. “Kun je een miskraam verwerken? En hoe dan?” verder lezen
Door: Riet van Rooij
In welk stadium van je zwangerschap je verlies ook plaatsvindt, hoe oud of jong je ook bent, hoe gewenst of overrompelend je baby ook was, hoeveel kinderen je ook al hebt en hoeveel je er nog kunt krijgen: als je zwangerschap geen levend kindje in je armen achterlaat heb je reden om te rouwen. Hier liggen leven en dood zo dicht bij elkaar dat het niet te vatten is. Je ziel ligt overhoop en je hart bloedt. “Een plek voor je verloren kind” verder lezen
Door: Rian Bruijne
De vraag die opkomt als je een miskraam hebt gehad, is hoe dit nu kon gebeuren en wat de oorzaak zou kunnen zijn. Het is wonderlijk hoe ons systeem werkt en het is dan ook niet verbazingwekkend dat hier ook weleens iets mis kan gaan. Recente cijfers tonen aan dat zowel man als vrouw in gelijke mate verantwoordelijk zijn voor de zwangerschapsproblematiek.
“Mogelijke oorzaken van een miskraam” verder lezen