Online consultatiebureau voor miskraammoeders
Door: Riet van Rooij
In welk stadium van je zwangerschap je verlies ook plaatsvindt, hoe oud of jong je ook bent, hoe gewenst of overrompelend je baby ook was, hoeveel kinderen je ook al hebt en hoeveel je er nog kunt krijgen: als je zwangerschap geen levend kindje in je armen achterlaat heb je reden om te rouwen. Hier liggen leven en dood zo dicht bij elkaar dat het niet te vatten is. Je ziel ligt overhoop en je hart bloedt. “Een plek voor je verloren kind” verder lezen
Je hebt een groep vrouwen die dezelfde behoefte voelen als jij en over hun miskraam willen praten. Die ook een uitlaatklep voor hun miskraam verleden willen hebben. Het is zover: je gaat starten en je praatgroep leiden. “Hoe een praatgroep leiden voor miskraamvrouwen?” verder lezen
Door: Irene Otto
Als je een miskraam hebt gehad krijg je vaak de vraag hoe ver je was. Alsof het erger is naarmate je langer zwanger was. Hoe intens je je verdriet beleeft kun je echter niet afmeten aan de lengte van de zwangerschap. Het heeft meer te maken met de verwachtingen, de hoop en/of de plannen die je al had voor het kindje dat in je groeide. Het heet niet voor niets ‘In verwachting zijn’… “Een verlieservaring die je raakt” verder lezen
Soms heb je behoefte om over je miskraam te praten als jouw omgeving er niet (meer) echt open voor staat. Je kunt je dan aanmelden bij een praatgroep. Maar hoe vind je zo’n praatgroep? En als er geen praatgroep is, kan je er dan zelf eentje starten? Hoe hoe je dat dan? “Hoe start ik een praatgroep voor miskraamvrouwen?” verder lezen
Door: Ingrid Jetten
Veel moeders vragen zich af na de miskraam: ‘Wat als…’, ‘Had ik maar…’ of ‘Waarom is mijn kindje niet gebleven…?’
Afscheid nemen van je kindje is heel verdrietig. Veel moeders ervaren deze periode vaak als één van de zwaarste periode in hun leven. Het praten over of met het kindje kan troost bieden en/of helpen bij de verwerking van het verlies. “Verwerk je verdriet door te praten” verder lezen
Ik voel me ziek, zwak en misselijk. Juist nu ik afgesproken heb om naar een therapeut te gaan. Dit komt heel slecht uit. Zal ik afbellen? Ik bel de praktijk. Daar krijg ik te horen dat het ervaren van chaos een normale reactie is op wat er gaat gebeuren en ze adviseert me om toch te komen. En ze heeft gelijk. Na de sessie voel ik mij kiplekker. “Miskraam verwerken … chaos” verder lezen
Door: Joyce Beckker
Volgens diverse bronnen (o.a. Wikipedia) krijgt één op de vier vrouwen in haar leven te maken met een miskraam. Behoor jij tot deze grote groep? Een miskraam krijgen is een ingrijpende gebeurtenis. Natuurlijk allereerst voor jezelf. Want jij stond (of staat nog steeds) er vaak, tot bepaalde hoogte, alleen voor. “Waarom zou jij je miskraam verwerken?” verder lezen
Beantwoord ze zo eerlijk mogelijk deze zelftest zodat je een duidelijk beeld krijgt van je verwerkingsproces.
Door: Riet van Rooij
Tot besluit een verhaaltje. Ik schreef het voor een tweeëneenhalfjarig jongetje, Wouter. Zijn ouders zochten naar een vorm om hem te vertellen, dat het zusje dat binnenkort geboren zou worden, niet levensvatbaar was. Omdat de woorden die ik voor Wouter vond, voor veel meer mensen betekenisvol en troostrijk bleken te zijn, neem ik het hier op.
Door: Diana Wouters-Sellis
Een gezond kindje op de wereld zetten is voor velen van ons een diep verlangen, maar niet altijd gegeven. Dan kun je niet meer relaxed zijn en zit je in een overlevingsstand. Elke dag sta je op met een diepgewortelde en gekoesterde wens. “Ga praten over je miskraam” verder lezen
