Online consultatiebureau voor miskraammoeders
De reacties die je krijgt als je een miskraam hebt, zijn niet altijd even begripvol. Je omgeving wil je graag troostende woorden geven en weet eigenlijk niet zo goed wat te zeggen.
In de hoop je met deze woorden te troosten, bereiken ze het tegenovergestelde. Namelijk dat jij het gevoel krijgt dat je niet verdrietig mag zijn. “Deze woorden zijn het laatste wat je wilt horen na je miskraam” verder lezen
Het is borstgezondheidsmaand. Bekijk hier het video interview dat we een enige tijd geleden hadden met Francine van Broekhoven, ofwel De Groene Zuster. Francine is deskundige op het gebied van thermografie en auteur van het ‘Handboek borstgezondheid’.
“Francine van Broekhoven over borstverzorging na een miskraam” verder lezen
Door: Riet van Rooij
Geen enkel mensenkind, levend of dood, komt zonder reden.
-Bart van der Lugt* in ‘Zielsaspecten bij geboorte en sterven’
Wie zwanger is draagt een nieuw leven in zich. Voor de vrouw geldt dat letterlijk, aangezien haar lichaam het groeiende lijfje van een nieuw mensenkind herbergt. Daarnaast is het voor beide ouders ook een geestelijke realiteit. “Een lege buik, lege armen; als je zwangerschap misloopt” verder lezen
Ruim een week voelde Iman Hartog zich verscheurd en verlamd van verdriet nadat zijn partner zonder overleg besloot haar zwangerschap te beëindigen. Deze ervaring leidde uiteindelijk tot zijn missie om stellen volgens o.a. het Sjamanisme te begeleiden bij onder meer een miskraam en zwangerschapsafbreking. Hier volgt een vraaggesprek met hem.
Heb je na je miskraam nog een kinderwens? Sta je er open voor je al af te stemmen op je toekomstige kind zodat je weet wat je eventueel nog mag veranderen in je leven voordat je kind zich bij je meldt? In de septembereditie van Paravisie Magazine staat een artikel van Joyce Beckker dat hier dieper op in gaat. Je kan het artikel hier lezen.
Door: Christel Goulancourt
Elk mens heeft zijn of haar eigen manier van omgaan met rouw. Het verliezen van een kindje betekent altijd het verliezen van een stukje van je toekomst. Ineens is alles anders, alles waar je naar uitkeek is weggerukt.
Hoe lang de zwangerschap heeft geduurd, maakt voor het gevoel van verlies vaak niets uit. Vanaf het moment dat je zwanger bent, begin je met het opbouwen van een band met je ongeboren kindje. Wanneer blijkt dat het kindje niet levensvatbaar is, worden dromen en toekomstplannen ruw verstoord. “Man en vrouw in rouw” verder lezen
Door: Claudia Koole
Iemand die bevestigd krijgt dat er nieuw leven groeit in de buik, weet dat er méér aan is gekoppeld dan louter een x-aantal cellen tellend vruchtje dat steeds groter wordt. Elk wezentje, of het nu dierlijk of menselijk is, is verbonden aan een groter geheel. Dat groter geheel wordt uit liefde gevormd, hoe moeilijk dat ook voor te stellen is. En dat groter geheel correspondeert voortdurend met de natuur op onze planeet aarde, waarop wij mensen bestaan. “Elk wezentje, geboren of ongeboren, is een ster” verder lezen
Lang zag het ernaar uit dat spreker en auteur Margriet Spijksma geen kinderen kon krijgen. En ze verlangde er zo enorm naar! Dan zou haar leven pas compleet vervuld zijn. Elke maand was het groot verdriet als het weer niet gelukt was. Hieronder vertelt ze haar verhaal. “Het rauwe randje van Moederdag” verder lezen
In mijn vorige blog heb ik het gehad over de 3 ‘ikken’ in relatie tot een miskraam. Het is niet voldoende om te zeggen dat alles een reden heeft; het is de bedoeling om te ontdekken wát de reden is. Pas als dat duidelijk is, valt alles op zijn plek.
Helaas is het zo dat het soms jaren kan duren om die reden in te zien. Vaak wanneer we veel later terugkijken, kunnen we verbanden leggen die niet mogelijk zijn in het moment zelf. Het enige dat we hebben in het nu is het ‘weten’, dat een miskraam bedoeld is om te gebeuren. “Miskraam spiritueel gezien – Roy Martina deel 2” verder lezen
Door Thea Jurina
Een aantal weken nadat ik een e-book had gelanceerd over ‘vanuit vertrouwen bevallen’ braken ’s nachts mijn vliezen. Ik was op dat moment 15,5 weken zwanger van ons derde kindje. Een zoontje van 5, zoontje van 3 en tussen beide zwangerschappen had ik een korte zwangerschap gehad van ons vlinder-engeltje.
Uiteraard een grote schrik, want vruchtwater is de bron waarin je kindje zwemt. Nadat we in het ziekenhuis waren geweest besloten mijn partner en ik af te wachten wat mijn lichaam zou doen. In eerste instantie voelde ik volledige overgave. Overgave aan de weg van dit kindje. Ook als hij/zij ervoor zou kiezen om geboren te worden was het goed. Werkelijk goed. “We zagen hoe Frank uit mijn lichaam zwom” verder lezen