Een klein jaar later raakt Thea wederom zwanger. Nu test ze ‘positief’ en ze vindt dit ‘een lot uit de loterij ’. Toch gaat het na zes weken weer mis en wordt het vruchtje na dertien weken afgestoten.
De verloskundige geeft opdracht om het vruchtje op te vangen. Maar dan komt als eerste het eerdere ongeboren kindje eruit: vijf centimeter lang, zonder beentjes.
Kun je dat moment beschrijven?
Ik kon het heel duidelijk in de wc zien liggen. Toen ik het met een handschoen uit de wc pot haalde schrok ik dat het zo hard als een steen was, en ribbelig. Toen liet ik het van schrik weer vallen.
Hierdoor werd alles in de wc pot omgewoeld zodat het een brei was van urine, faeces, bloed en water. In deze massa vond ik het te eng om te gaan zoeken en voelen naar dat harde enge iets.
En het tweede vruchtje?
Even later kwam ook die eruit en viel op de grond. Dit zag ik pas toen ik mij omdraaide. Eerst dacht ik dat het een groot stolsel was en gooide ik het ook in de wc. Achteraf realiseerde ik mij dat het wel groot was voor een stolsel en mooi rond. Ook behield het zijn vorm.
Hoe reageerde je partner?
Hij keek een beetje vreemd, hij was erg opgelucht dat er geen tweede baby kwam in verband met zijn leeftijd en moeten doorwerken na zijn pensioen. Ik vond dit hard en koud overkomen.
Op zich ook wel begrijpelijk want hij wilde dit niet. Voor hem was er een probleem opgelost. Hij was wel lief voor mij en zorgzaam.
Heb je het met anderen kunnen delen?
Ik had diep intens verdriet en heb mij een week afgesloten van de buitenwereld om dit alles een plaats te geven. Niemand had iets in de gaten.
Ik had alleen contact met de verloskundige. Tussen die momenten door respecteerde ze dat ik niet gestoord wilde worden.
En de vriendin die wist van je tweede miskraam?
Haar heb ik het later verteld. Ze keek heel raar toen ik zei dat er een jaar later toch een vruchtje meegekomen is. Het onderwerp was gelijk van de baan. Ik ben zelf ook niet zo gemakkelijk om hierover te praten.
Wat vind je er nu van dat de dokter zei dat je niet zwanger was die tweede keer?
De medische wetenschap zei dat ik niet zwanger was en ik zei dat ik wel zwanger was. Dit conflict is schijnbaar voor de buitenwereld niet te begrijpen. Men gelooft liever de medici dan een vrouw. Zo voelde dit voor mij.
Wat hebben deze levenservaringen jou opgeleverd?
Ten eerste weet ik nu dat dokters niet altijd gelijk hebben. Ten tweede dat ik op mijn gevoel mag vertrouwen.
Hierna ben ik heel hard aan het werk gegaan met mezelf. Ik besloot dat ik voortaan voor wat mij gelukkig maakt en dat ik niet meer afhankelijk wil zijn van de situatie of anderen om het goed te hebben. Ik wacht niet meer op de loterij. Ik leef.
Interview door Joyce Beckker
voor MiskraamVerwerken.nl
Afbeelding van Oliver Pacas via Unsplash